Han Wellerdieck - Abraham

Ik heb je nooit mogen ontmoeten
Ik heb je nimmer mogen kennen, dat is raar
Ik heb je nooit mogen begroeten
Ik miste jou op ieder feest en dat is naar
'k Zat nimmer bij jou op de schoot
Wij voerden nooit de eendjes brood
Maar een ding weet ik wel en wis
Ik voel dat steeds als een gemis


Ik mis de warmte
Ik mis de warmte van het huis waarin je leeft
Ik mis de liefde
Ik mis de liefde van het hart dat om mij geeft
Ik mis de charme
Dat ik kan vragen: "Opa, speel je nu met mij?"
Ik mis je elke dag opnieuw, en dat gaat nooit voorbij

M'n vader heeft me vaak beschreven
Hoe goed jij ups en downs in 't leven overwon
Misschien heeft hij wat overdreven
Ik wou zo graag dat ik je kennen leren kon
Want een ding voel ik, dat is raar
Wij zijn een stukje van elkaar
Maar and'ren namen in een ruk
Dat grote deel van mijn geluk

Ik mis de warmte
Ik mis de warmte van het huis waarin je leeft
Ik mis de liefde
Ik mis de liefde van het hart dat om mij geeft
Ik mis de charme
Dat ik kan vragen: "Opa, speel je nu met mij?"
Ik mis je elke dag opnieuw, en dat gaat nooit voorbij